
Παρασκευή 10 Ιουλίου 2009
PROJECT QUINTA DE MALAGUEIRA
Αρχιτέκτονας: Alvaro Siza
Περιοχή: Evora, Πορτογαλία
Αριθμός κατοικιών: 1200
Χρόνος υπολοίησης: 1977- 1998
Υλικά: οπλισμένο σκυρόδεμα, τοιχοποιϊα,σοβάς, ξύλινα παράθυρα
Το project Quinta de Malagueira σχεδιάστηκε με σκοπό να αποτελέσει μία προαστική κοινότητα της Evora, μίας πόλης 40000 κατοίκων που αναζητεί τις ρίζες της στη ρομανική περίοδο και είναι η πρωτεύουσα της περιοχής Alentejo, 100 χ.μ. ανατολικά της Λισαβώνα. Σε γενικές γραμμές πρόκειται για ένα οικιστικό σύνολο χαμηλής δόμησης και υψηλής πυκνότητας 1200 μονάδων χτισμένων σε μία περίοδο 20 χρόνων σε μία έκταση 27 εκταρίων ανάμεσα σε δύο προϋπάρχοντες οικισμούς.
Τα κτίρια συνδιάζουν παρόμοιους οικιστικούς τύπους και αραιές, κυβικές μορφές χρησιμοποιούνται για να αναπτύξουν τη γεωμετρία και την επαναληπτικότητα ενώ ταυτόχρονα επιτυγχάνεται ένα υψηλό ποσοστό αρχιτεκτονικής ποικιλίας. Τα κτίρια χαρακτηρίζονται από ένα ώριμο και εξελιγμένο μοντέρνο στυλ και ξεκάθαρα υποδεικνύουν την ικανότητα του αρχιτέκτονα να ερμηνεύει το ανάγλυφο και τις συνθήκες του τοπίου, να χειρίζεται πρωταρχικούς γεωμετρικούς όγκους με ιδιαίτερη προσοχή στις λεπτομέρειες των βασικών υλικών που χρησιμοποιεί. Η άδεια στον Alvaro Siza δόθηκε εξ αιτίας της εμπειρίας του με τα προηγούμενα project Bouca και Sao Victor. Οι συνθήκες κατοικίας ήταν απελπιστικές εκείνη την περίοδο και το δημοτικό συμβούλιο της Evora επιθυμούσε να χτιστούν κατοικίες δυτικά της παλιάς πόλης κατά μήκος του δρόμου για τη Λισαβώνα. Οι δύο προϋπάρχουσες γειτονικές περιοχές, Santa Maria και Nossa Senhora da Gloria είχαν αναπτυχθεί κατά μήκος ενός ακτινωτού δρόμου που οδηγούσε έξω από την πόλη, δημιουργώντας ένα ανατολικό- δυτικό άξονα. Ένα ρέμα διασχίζει τη βόρεια και νότια κατεύθυνση αυτής της πλευράς της πόλης περνώντας ανάμεσα από τις δύο αυτές γειτονιές. Στην περιοχή υπηρχαν ερείπια ενός αραβικού χαμάμ, μιας δεξαμενής νερού, ενός σχολείου και 2 παλιών ανεμόμυλων. Ένα σύστημα διαδρομών είχε αναπτυχθεί με τον καιρό καθώς οι άνθρωποι περπατούσαν σε διαφορετικές κατευθύνσεις σ΄αυτήν την τοποθεσία ανάμεσα στους οικισμούς για να ψωνίσουν, να προμηθευτούν νερό ή να κάνουν ένα 35λεπτο περίπατο για το κέντρο της Εvora. Η οργάνωση του κανάβου της Santa Maria ήταν το μοντέλο για το σχέδιο της νέας συνοικίας σχηματίζοντας ένα καινούριο μοτίβο δρόμου από μικρότερα τμήματα κανάβου με παράλληλες γραμμές και δρόμους και αίθρια στις κατοικίες. Το πιο επίμηκες από αυτά τα τμήματα επεκτείνεται κατά μήκος της βόρειας πλευράς της Santa Maria σχηματίζοντας μια μακριά, στενή ζώνη που ανοίγει σε κοινόχρηστους χώρους κατά μήκος του ρέματος. Άλλα μικρότερα τμήματα του κανάβου προσαρμόζονται στο τέλος της συνοικίας αυξάνοντας την περίμετρό της. Οι υπόλοιπες ομάδες τοποθετούνται σε διαφορετικές γωνίες σχηματίζοντας διάφορες ξεχωριστές γειτονιές που ανταποκρίνονται στην ευθυγράμμιση που υποδεικνύει η τοποθεσία. Οι κενοί χώροι ανάμεσα στις γειτονιές αποτελούν δημόσιους ανοικτούς χώρους που ακολουθούν προϋπάρχοντα μονοπάτια και άλλα χαρακτηριστικά της τοποθεσίας με χρήσεις εμπορικές, αναψυχής, χώρους στάθμευσης και πεζόδρομους.
Οι κατοικίες στο Malagueira διαθέτουν αίθριο και ένα σύνολο δωματίων σχήματος L στις δύο πλευρές του μικρού εσωτερικού αιθρίου. Υπάρχουν δύο παρόμοιοι τύποι και οι δύο προσαρμοσμένοι σ΄ένα κάναβο 8 x12 μ .ο ένας με αυλή στη μπροστινή και ο άλλος στην πίσω πλευρά. Και οι δύο τύποι διαθέτουν σαλόνι, τραπεζαρία, κουζίνα και μια εσωτερική σκάλα που οδηγεί στα υπνοδωμάτια και στις ταράτσες. Οι δύο τύποι κατοικίας μπορούν να συνδιάζονται με διάφορους τρόπους και εναλλαγές του κενού και του πλήρους. Ο χειρισμός αυτός είναι το κλειδί του πλούσιου ρυθμού αλληλουχίας που επιτυγχάνεται με μία παλέτα 2 τύπων κατοικίας. Τα σπίτια δίνουν την εντύπωση πυκνότερης και ψηλότερης οργάνωσης από απόσταση όπως διαμορφώνονται σύμφωνα με την κλίση του εδάφους. Οι πόρτες και τα παράθυρα εμφανίζουν πολύ μικρή ποικιλία σχημάτων και διαφέρουν στα ύψη. Οι οικιστικές μονάδες έχουν σχεδιαστεί ώστε να υπάρχει η δυνατότητα των διαχειριστών να προσθέτουν χώρους. Μπορεί, δηλαδή, να ξεκινήσουν από ένα επίπεδο δύο δωματίων και να καταλήξουν σ΄ένα πολύ μεγαλύτερο οίκημα με υπνοδωμάτια, πολλαπλά μπάνια, ταράτσες. Οι επίπεδες οροφές, οι λευκοί εξωτερικοί τοίχοι, τα σποραδικά παράθυρα και πόρτες και η απουσία διακόσμησης είναι μερικά από τα χαρακτηριστικά της αρχιτεκτονικής του Alvaro Siza. Τα χρωματιστά ξύλινα πλάισια, οι πολύχρωμες πόρτες και παράθυρα σε μερικές ενότητες, τα επιπρόσθετα στόρια, οι κλιματιστικές μονάδες, τα φώτα του δρόμου, τα κιγκλιδώματα στις οροφές είναι δείγματα προσωπικών χειρισμών σε περιορισμένο βαθμό που δεν έχει βλάψει σοβαρά τη συνολική ποσότητα και ισορροπία της Malagueira.
Αρχιτέκτονας: Alvaro Siza
Περιοχή: Evora, Πορτογαλία
Αριθμός κατοικιών: 1200
Χρόνος υπολοίησης: 1977- 1998
Υλικά: οπλισμένο σκυρόδεμα, τοιχοποιϊα,σοβάς, ξύλινα παράθυρα
Το project Quinta de Malagueira σχεδιάστηκε με σκοπό να αποτελέσει μία προαστική κοινότητα της Evora, μίας πόλης 40000 κατοίκων που αναζητεί τις ρίζες της στη ρομανική περίοδο και είναι η πρωτεύουσα της περιοχής Alentejo, 100 χ.μ. ανατολικά της Λισαβώνα. Σε γενικές γραμμές πρόκειται για ένα οικιστικό σύνολο χαμηλής δόμησης και υψηλής πυκνότητας 1200 μονάδων χτισμένων σε μία περίοδο 20 χρόνων σε μία έκταση 27 εκταρίων ανάμεσα σε δύο προϋπάρχοντες οικισμούς.
Τα κτίρια συνδιάζουν παρόμοιους οικιστικούς τύπους και αραιές, κυβικές μορφές χρησιμοποιούνται για να αναπτύξουν τη γεωμετρία και την επαναληπτικότητα ενώ ταυτόχρονα επιτυγχάνεται ένα υψηλό ποσοστό αρχιτεκτονικής ποικιλίας. Τα κτίρια χαρακτηρίζονται από ένα ώριμο και εξελιγμένο μοντέρνο στυλ και ξεκάθαρα υποδεικνύουν την ικανότητα του αρχιτέκτονα να ερμηνεύει το ανάγλυφο και τις συνθήκες του τοπίου, να χειρίζεται πρωταρχικούς γεωμετρικούς όγκους με ιδιαίτερη προσοχή στις λεπτομέρειες των βασικών υλικών που χρησιμοποιεί. Η άδεια στον Alvaro Siza δόθηκε εξ αιτίας της εμπειρίας του με τα προηγούμενα project Bouca και Sao Victor. Οι συνθήκες κατοικίας ήταν απελπιστικές εκείνη την περίοδο και το δημοτικό συμβούλιο της Evora επιθυμούσε να χτιστούν κατοικίες δυτικά της παλιάς πόλης κατά μήκος του δρόμου για τη Λισαβώνα. Οι δύο προϋπάρχουσες γειτονικές περιοχές, Santa Maria και Nossa Senhora da Gloria είχαν αναπτυχθεί κατά μήκος ενός ακτινωτού δρόμου που οδηγούσε έξω από την πόλη, δημιουργώντας ένα ανατολικό- δυτικό άξονα. Ένα ρέμα διασχίζει τη βόρεια και νότια κατεύθυνση αυτής της πλευράς της πόλης περνώντας ανάμεσα από τις δύο αυτές γειτονιές. Στην περιοχή υπηρχαν ερείπια ενός αραβικού χαμάμ, μιας δεξαμενής νερού, ενός σχολείου και 2 παλιών ανεμόμυλων. Ένα σύστημα διαδρομών είχε αναπτυχθεί με τον καιρό καθώς οι άνθρωποι περπατούσαν σε διαφορετικές κατευθύνσεις σ΄αυτήν την τοποθεσία ανάμεσα στους οικισμούς για να ψωνίσουν, να προμηθευτούν νερό ή να κάνουν ένα 35λεπτο περίπατο για το κέντρο της Εvora. Η οργάνωση του κανάβου της Santa Maria ήταν το μοντέλο για το σχέδιο της νέας συνοικίας σχηματίζοντας ένα καινούριο μοτίβο δρόμου από μικρότερα τμήματα κανάβου με παράλληλες γραμμές και δρόμους και αίθρια στις κατοικίες. Το πιο επίμηκες από αυτά τα τμήματα επεκτείνεται κατά μήκος της βόρειας πλευράς της Santa Maria σχηματίζοντας μια μακριά, στενή ζώνη που ανοίγει σε κοινόχρηστους χώρους κατά μήκος του ρέματος. Άλλα μικρότερα τμήματα του κανάβου προσαρμόζονται στο τέλος της συνοικίας αυξάνοντας την περίμετρό της. Οι υπόλοιπες ομάδες τοποθετούνται σε διαφορετικές γωνίες σχηματίζοντας διάφορες ξεχωριστές γειτονιές που ανταποκρίνονται στην ευθυγράμμιση που υποδεικνύει η τοποθεσία. Οι κενοί χώροι ανάμεσα στις γειτονιές αποτελούν δημόσιους ανοικτούς χώρους που ακολουθούν προϋπάρχοντα μονοπάτια και άλλα χαρακτηριστικά της τοποθεσίας με χρήσεις εμπορικές, αναψυχής, χώρους στάθμευσης και πεζόδρομους.
Οι κατοικίες στο Malagueira διαθέτουν αίθριο και ένα σύνολο δωματίων σχήματος L στις δύο πλευρές του μικρού εσωτερικού αιθρίου. Υπάρχουν δύο παρόμοιοι τύποι και οι δύο προσαρμοσμένοι σ΄ένα κάναβο 8 x12 μ .ο ένας με αυλή στη μπροστινή και ο άλλος στην πίσω πλευρά. Και οι δύο τύποι διαθέτουν σαλόνι, τραπεζαρία, κουζίνα και μια εσωτερική σκάλα που οδηγεί στα υπνοδωμάτια και στις ταράτσες. Οι δύο τύποι κατοικίας μπορούν να συνδιάζονται με διάφορους τρόπους και εναλλαγές του κενού και του πλήρους. Ο χειρισμός αυτός είναι το κλειδί του πλούσιου ρυθμού αλληλουχίας που επιτυγχάνεται με μία παλέτα 2 τύπων κατοικίας. Τα σπίτια δίνουν την εντύπωση πυκνότερης και ψηλότερης οργάνωσης από απόσταση όπως διαμορφώνονται σύμφωνα με την κλίση του εδάφους. Οι πόρτες και τα παράθυρα εμφανίζουν πολύ μικρή ποικιλία σχημάτων και διαφέρουν στα ύψη. Οι οικιστικές μονάδες έχουν σχεδιαστεί ώστε να υπάρχει η δυνατότητα των διαχειριστών να προσθέτουν χώρους. Μπορεί, δηλαδή, να ξεκινήσουν από ένα επίπεδο δύο δωματίων και να καταλήξουν σ΄ένα πολύ μεγαλύτερο οίκημα με υπνοδωμάτια, πολλαπλά μπάνια, ταράτσες. Οι επίπεδες οροφές, οι λευκοί εξωτερικοί τοίχοι, τα σποραδικά παράθυρα και πόρτες και η απουσία διακόσμησης είναι μερικά από τα χαρακτηριστικά της αρχιτεκτονικής του Alvaro Siza. Τα χρωματιστά ξύλινα πλάισια, οι πολύχρωμες πόρτες και παράθυρα σε μερικές ενότητες, τα επιπρόσθετα στόρια, οι κλιματιστικές μονάδες, τα φώτα του δρόμου, τα κιγκλιδώματα στις οροφές είναι δείγματα προσωπικών χειρισμών σε περιορισμένο βαθμό που δεν έχει βλάψει σοβαρά τη συνολική ποσότητα και ισορροπία της Malagueira.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)